جاده به محل استفاده کاربران آن گفته میشود.
جاده میتواند دارای خط کشی های جاده ای باشد و در بعضی از مناطق فاقد آن باشد.
جاده های متفاوتی از جمله آسفالتی، بتونی، سنگ فرش و یا شنی و خاکی بر اساس میزان تراکم عبور و مرور در مناطق مختلف وجود دارد.
جاده به سه بخش مختلف تقسیم میشود که این بخش ها با خظی کشی های جاده ای و با رنگهای سفید یا زرد/نارنجی قابل تشخیص و تمایز است.
مهم:
خط کش های نارنجی یا زرد رنگ بصورت موقت و به منظور تغییرات شرایط جاده برای تعمیرات و انجام عملیات ساختمانی در جاده هستند و همیشه بر خط کشی های سفید رنگ الویت دارند.
- سواره‌رو یا باند بخشی از جاده است که برای عبور و مرور وسائل نقلیه در نظر گرفته و ساخته شده است و شامل مسیر عبور دوچرخه یا شانه هم‌سطح نمی‌شود.
- لاین عبور مسیرهای طولی یا کوتاهی هستند که معمولا توسط علائم جاده‌ای مشخص می‌شوند. اگر علائم جاده‌ای وجود نداشته باشد و مسیر برای عبور یک وسیله نقلیه چهارچرخ به اندازه کافی پهن باشد، به‌عنوان یک لاین در نظر گرفته میشود. اگر مسیر به اندازه کافی پهن باشد که دو وسیله نقلیه چهارچرخ بتوانند از آن عبور کنند، به‌عنوان دو لاین تلقی میشود، حتی اگر خط کشی جاده‌ای وجود نداشته باشد.
- شانه هم‌سطح در درجه اول یک منطقه ایمن برای عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، رانندگان وسائل نقلیه کندرو و موتو گازی ها است، اما میتواند به‌طور موقت توسط سایر وسایل نقلیه مانند خودروها نیز استفاده شود. هنگام ورود به شانه هم سطح جاده نیازی به زدن علامت یا همان راهنما نیست ولی هنگام برگشت مجدد به لاین رعایت حق تقدم تمامی وسائل نقلیه موجود در لاین الزامی است و حتماً می بایست از راهنما استفاده شود.
به خاطر داشته باشید که هنگام برگشت از شانه هم سطح به لاین جانبی آن حق تقدم عبور همیشه با وسائل نقلیه است که در آن لاین در حال عبور هستند و به همین دلیل است که برای برگشت می بایست از راهنما استفاده کنیم و قبل از علامت دادن با نگاه به نظارت در آئینه پشت سر و سمت چپ از عدم وجود وسیله نقلیه دیگر اظمینان حاصل کنیم.
نمونه ای از یک جاده که فاقد خط کشی جاده ای است.
